Miedź – na co wpływa korzystnie?

Przez

20 stycznia 2021

1225

Miedź jest pierwiastkiem śladowym, który jest niezbędny do życia. Spełnia ważną funkcję w organizmie, a spotkamy go w każdej komórce naszego ciała. Miedź jest potrzebna podczas tworzenia erytrocytów oraz spełnia ważną rolę w układzie nerwowym i odpornościowym. Poznaj inne ważne funkcje miedzi, ale także, jakie mogą być zagrożenia związane z tym pierwiastkiem.

Fakty o miedzi

bierze udział w wielu funkcjach organizmu;
niedobór miedzi występuje rzadko, jednak może on wpłynąć na nas niekorzystnie między innymi na układ krążenia;
brak odpowiedniej ilości miedzi jest powiązany z wystąpieniem choroby Alzheimera;
miedź bierze udział w tworzeniu erytrocytów;
pomaga w utrzymaniu zdrowych kości, naczyń krwionośnych;
pomaga wchłaniać żelazo i zapobiega osteoporozie.

doktor — Photo tatyanaBuzmakova_Krasnova/ pixabay

Miedź – zalety dla zdrowia

Jak już wspomniano, pierwiastek ten wpływa korzystnie na wiele funkcji życiowych. Niedobór miedzi w organizmie łączy się z wystąpieniem nadciśnienia, a także z wysokim cholesterolem. Miedź jest również pomocna dla pacjentów z niewydolnością serca. Niedobór tego pierwiastka powoduje także neurtropenię, czyli stan, w którym obniżeniu ulegają granulocyty obojętnochłonne, a to z kolei powoduje spadek odporności i częstych infekcji. Wzrasta również niebezpieczeństwo zachorowania na choroby zakaźne.
Duży spadek jonów miedzi w organizmie powoduje, że spada gęstość kości. W rezultacie osoba taka jest narażona na osteoporozę.
Bardzo ważną rolą jest pomoc miedzi w produkcji kolagenu oraz elastyny, które są głównym składnikiem naszego ciała. Według badań miedź posiada właściwości przeciwutleniające i wpływa na utrzymanie młodości skóry. Zapobiega powstawaniu wolnych rodników, które uszkadzają komórki i mogą powodować raka;
Miedź pomaga również wchłaniać żelazo. Ma także znaczenie w produkcji energii.
Według naukowców miedź zapobiega zapalenia stawów.

Miedź – normy

Zalecane dzienne spożycie miedzi wynosi około 900 mikrogramów. Górna granica dla dorosłych to 10 miligramów dziennie. Spożycie powyżej tej normy może być toksyczne.

Niedobór miedzi

Jeśli spożywasz duże ilości witaminy C, możesz w ten sposób obniżyć poziom miedzi w organizmie. Na niski poziom tego pierwiastka wpływ mają również niektóre choroby, na przykład:

wady genetyczne związane z miedzią;
nieodpowiednie wchłanianie miedzi;
zapalenie nerwu wzrokowego;
demineralizacja OUN.

Miedź gromadzona jest w wątrobie, a niedobór miedzi rozwija się powoli.

Cynk i witamina C

Wysokie spożycie cynku (150 mg dziennie lub więcej) i witaminy C (ponad 1500 mg dziennie) może wywołać niedobór miedzi, konkurując z nią o wchłanianie w jelicie.

Przyczyny niedoboru miedzi u niemowląt

Niski poziom miedzi u niemowląt może być spowodowana spożywaniem mleka krowiego, które ma małą zawartość tego pierwiastka. Dlatego zaleca się karmienie dzieci poniżej roku piersią lub mlekiem specjalistycznym.

Miedź – skutki niedoboru

Niedobór miedzi może wywołać:

niedokrwistość
obniżoną temperaturę ciała
złamania i pęknięcia kości
osteoporozę
niską pigmentację skóry
problemy z tarczycą

Choroby metaboliczne mogą wpływać na sposób wchłaniania witamin i minerałów przez organizm.

Choroba Menkesa

Jest spowodowana nieprawidłowym metabolizmem miedzi w mózgu. Jest to ciężka choroba, rozwijająca się głównie u dzieci, a tym częściej u chłopców. Dzieci dotknięte chorobą mogą nie przeżyć 3 lat.

Zastrzyk z miedzą może wyrównać poziom tego pierwiastka, jednak nie zawsze pomoże to w chorobie. Wszystko zależy od rodzaju mutacji genetycznej.

Miedż – skutki nadmiaru

Nadmiar miedzi może prowadzić do uszkodzeń oksydacyjnych w mózgu. Na przykład w chorobie Wilsona, nadwyżka miedzi gromadzi się w wątrobie, mózgu i innych narządach.

Miedź a Alzheimer

Duże ilości miedzi są związane z wystąpieniem choroby Alzheimera. Badania pokazały, że gdy miedź akumuluje się w nieodpowiedni sposób, zwiększa to odkładanie się blaszek amyloidowych na komórkach nerwowych, co może doprowadzać do Alzheimera.